Oscar Wilde:
‘‘De meeste mensen zijn andere mensen’’
Als wij opgroeien leren we onderscheid te maken tussen onszelf en de wereld of de ander. Er ontstaat een ik, dat afgescheiden leeft van al het andere. We ervaren de ander, of de wereld als niet-ik.
Energetisch is dit onjuist. Het afgescheiden ik zit vol met van alles wat er in opgenomen is. Er komen allerlei zintuigelijke prikkels binnen, zoals woorden, beelden, geuren, geluiden en aanrakingen. En daarover ontstaan gedachten. Waarden en normen worden aangeleerd. Er zijn goedkeuringen, afkeuringen en een interne stroom aan ideeën en opvattingen over wie je bent ontstaat in onszelf. Ook komt er voeding binnen, en vocht, zuurstof, en ook uitlaatgassen.
De afgescheiden identiteit, en de ik- beleving die daar bij hoort, is dus eigenlijk helemaal niet afgescheiden. In het boeddhisme heet dat Ichinen Sanzen. Eén enkel levensmoment bezit 3000 werelden en legt de relatie uit tussen de hoogste waarheid en de wereld van alle dag. Dit beginsel toont aan dat alles in het leven- lichaam en geest, wijzelf en onze omgeving, de levenden en de niet- levenden, oorzaak en gevolg, alle besloten liggen in het levensmoment van de gewone mens.
Best lastig dus om erachter te komen wie je bent en wie de ‘ik’ is. Want eigenlijk ben je constant in verandering. Je bent energie die een bepaalde tijd een materiele vorm aanneemt , die een jij lijkt, terwijl de baby toch heel anders was dan de puber of de 80-jarige.
En de grote vraag is dus hoe wij tijdens ons leven transformeren en wat we wel tot ontwikkeling brengen en wat niet.
Ik vind het boeiend om te onderzoeken of en hoe we daar invloed op kunnen hebben. Kleur is daarbij een hele mooie manier om jezelf te onderzoeken en te openen.
Elke kleur resoneert namelijk met een bepaalde energiefrequentie. Elke kleurenergie heeft een eigen trillingsfrequentie. Onze ogen zien maar een klein deel van alle trillingsfrequenties. Kleur bestaat dus binnen dit zichtbare spectrum of binnen het spectrum van onze zintuigen.
De kleurpsychologie berust op onze ervaring of beleving van de zichtbare of voelbare trillingsfrequentie en de betekenis die we er dan aan geven. Als we gepassioneerd zijn gaat ons bloed sneller stromen en kleuren we rood. Dat wordt dan de betekenis van rood: passie en ambitie. Het groen van de natuur ervaren we als rustgevend. En dat werkt positief uit op onze harmonie en balans.
Als je nou heel veel waarden op een rijtje zet en je gaat daar de bijbehorende kleuren aan verbinden, dan kun je dat gebruiken om te onderzoeken wat er allemaal in jou leeft.
Zo werkt kleur als een instrument om jezelf te onderzoeken en te ontwikkelen.
Als je altijd heel gepassioneerd bent (rood) zou je weleens wat behoefte kunnen hebben aan meer rust ( groen). En laten dat nou complementaire kleuren zijn. Dat zijn kleuren die zich precies tegenover elkaar bevinden op de kleurencirkel. Het ene heeft het andere nodig om in balans te zijn.
Alleen al het dragen of zien van een kleur beïnvloedt je stemming en dus wie jij bent in dat moment.
Ook kun je er achter komen dat bepaalde waarden of kleuren dus sterk in jou leven. En dat kan komen, omdat ze bij jou staan aangevinkt vanuit je DNA, of omdat ze bij jou geïnternaliseerd zijn via de beïnvloeding van de omgeving. Het bekende nature of nurture vraagstuk.
Het gaat in ieder geval om eigenschappen die jou zo jou maken, of thema’s die in jouw leven steeds maar terugkomen. Of dat aangeleerd is, of dat je er mee geboren bent zullen we mijns inziens nooit weten. Wat we wel kunnen ervaren is dat we een soort van rode draad in al die ik-ken kunnen ontdekken en daarmee kunnen spelen. En dat zou je dan persoonlijke ontwikkeling kunnen noemen.
En je kunt negatieve energie hebben én positieve energie. In de negatieve energie ervaar je meestal weerstand en dat je niet het leven leidt wat je wilt. Daar schuurt het. En je verlangt naar iets anders. En bij de positieve energie ervaar je je zelf zoals je bedoeld bent om te zijn: kleurrijk en krachtig en vol zelfvertrouwen in je element.
Als het schuurt, is het de vraag wat er in jou omgaat en of je misschien niet te veel het leven van een ander leidt. Omdat je waarden en overtuigingen leeft die jij hebt geïnternaliseerd via anderen, maar die niet meer bij jou passen. Zo gaat dat namelijk als je opgevoed wordt en gevoelig bent voor de meningen en overtuigingen van andere mensen. Vaak ga je dan in de slachtofferrol zitten. Terwijl het allemaal in jezelf zit en je beter daar aan kunt werken.
Oscar Wilde verwoorde ons aanpassingsgedrag heel mooi: ‘de meeste mensen zijn andere mensen’.
De kunst is om je eigen leven te gaan leiden en niet meer dat van een ander. Om jouw identiteit te ontdekken. Om kleur te bekennen. Dat bedoelen we dan met Jezelf zijn.
En wie wil dat laatste nou niet? Al zin om jouw kleurenpalet te gaan ontdekken en te spelen? Om te laten zien wie jij bent en wat jij wilt?
0 Reacties